dag 17 aankomst op Schiphol en naar ons huisje

Hoi iedereen,

de vlucht naar huis ging vlot. Het duurde even voor we op het vliegtuig konden en er waren bij lange niet voldoende zitjes voor alle passagiers in de wachthal. Maar eindelijk konden we binnen. We zaten helemaal achteraan in het vliegtuig, vlak voor de toiletten en het 'keukentje' van de hostessen. Tim viel snel in slaap en heeft een maaltijd gemist. Maar hij lag zo vredig te snurken, dat het verstoren voor eten het dat niet waard was. Hij heeft toch vlot 5uur geslapen, ikke ietsje minder. Telkens ik wegdommelde kwamen ze weer langs met zo'n karretje en schampte het mijn schouder of mijn hoofdkussen. Ach ja, ik heb mijn ogen en lichaam laten rusten, de geest volgt later wel.

Voor onze aankomst volgde nog een ontbijt en wat verkrampte rekpogingen om dan eindelijk het bevrijdende nieuws te horen dat de gordel los mocht. Juuuij! We zijn geland. Als laatste uiteindelijk het vliegtuig verlaten en op weg naar de paspoortcontrole en onze bagage. In de bagageruimte zagen we Nederlandal liggen achter het raam en zagen we een bekend gezicht tegen het raam plakken. Toine had ons al gespot, met een gsm in de ene hand en de andere wuivend naar ons. We werden al doorgeseind  ;-) Eenmaal buiten de bagageruimte zagen we Jacqueline met een bordje: Mr. en Mevr. Praast. Ja, blij dat ze ons komen ophalen. Ze had dit neergeschreven met haar laatste beetje oogpotlood, over opoffering gesproken! Maar het was echt heel leuk om hen terug te zien en weer op bekend terrein te zijn. En dat voelden we zeker naarmate we Merksem naderden. De hoek om en we zagen ons huisje en na de koffers te hebben uitgeladen ons in onze eigen zetel gezet. 

Voila se, home sweet home :-)

Op reis gaan is zalig, maar terug thuis komen ook, hoor. En nu tijd voor een klein dutje! Xxx

THE END